Leger

Het leger loopt steeds leger. Een gedeelte loopt in de ene woestijn en het andere vangt vlooien in een andere. Het leger van vandaag is niet meer dat van gisteren.
Voor voorgisteren, dus vroeger, toen wij als dienstplichtigen in het leger legerden kwam 's nachts niemand stiekem op de kazerne. Wij legerden weliswaar met tegenzin, voor een pakje sigaretten per dag, met een oude Garant en zeven scherpe patronen. Als het moest met opgezette legerbajonet, maar dat rammelde wel erg in het donker. Met als resultaat, het vaderland was en bleef veilig, de Rus bedacht zich wel drie keer en zag zijn onmacht in.
Nu is onze zo geroemde expeditionele macht een territoriale onmacht. We verdedigen zogenaamd iets verhevends (waarschijnlijk een bepaald soort waarden en normen) in het buitenland terwijl thuis de winkel leeggehaald wordt. Dat zijn dan de inmiddels lege waarden en normen van Jan Peter en zijn kornuiten.
Ik vraag me af of onze Jan Pet eigenlijk wel begrijpt hoe hij in de pas moet marcheren.
Als het overgrote deel van ons het niet met zijn marsroute eens is, ben je dan eigenlijk geen dolende in de eigen overvolle polder?

(C)

sept. 2005

mailbus van Frants

terug naar klets