Morgenstond 2
Het gaat gelukkig weer wat beter met Hayke en zijn gekwetste vinger. Ik heb nooit geweten dat een man zo afhankelijk van één vinger kan zijn. We gingen op ons uitverkoren plekje bij de "Witte" zitten want daar kan iedereen goed zien dat Hayke zijn arm in een mitella hangt. Daar zitten we hoog en droog en kunnen de vier Steinse windstreken in de gaten houden. Vanuit het achterland zijn we makkelijk te bevoorraden en een WC is ook binnen loopafstand. Vroeger plasten we nog wel eens wild tussen de coniferen beneden, maar tegenwoordig is dat veel te duur. Voor zoveel euri pis kun je menig flesje pils bestellen.
Hayke stond als aanvang op Spa met bubbels. Ik hou mijn woord en dat heb ik ooit aan Alfa gegeven. Van B-merken zoals Heineken of Amstel hou ik me ver. Een Belgisch biertje zou als compromis eventueel nog kunnen.
Een vroege wesp had besloten zwemles te nemen en daarvoor het glas van mijn vriend uitgekozen. Dat brengt ongeluk, zei Hayke en bestelde rap, ook een pilsje. Op zo'n moment is, ondanks dat elders in de wereld mensen door de lucht vliegen, ons wereldje heel harmonieus. Twee oude knarren die het helemaal met elkaar eens zijn en op hun gemak het leven in de tegenoverliggende seniorenflat van de zonnige kant uit bekijken. Er lopen heel aardige verzorgstertjes rond. We wuiven er altijd heel vriendelijk op, kunnen ze alvast aan ons wennen. Niks dat ik erger haat dan straks een vreemde in de "Moutheuvel" te zijn.
Godju, toen kwam er toch een mokkel langs zeg ... ! Ik zag Hayke kijken en Hayke zag mij kijken. Ik vroeg Hayke waar hij het eerste naar keek als hij zo'n knappe meid zag. "Altijd eerst of mijn vrouw kijkt," zei die linkmiechel.
Hayke heeft vroeger in de bouw gewerkt, heeft hij mij ooit verteld. Het was een bewuste keus, zei hij. Vroeger hoefde je daar maar zes maanden per jaar te werken omdat in die andere maanden het bier bevroren was. Toen waren de winters veel strenger dan nu. Ook had Hayke, partime tijdens de zomervakantie, als concierge op een school gewerkt. In de winter, tijdens het vorstverlet, was hij dan weer bouwvakker.
Ik heb wel eens een foto van hem van vroeger gezien. Ik wist niet dat hij het was, hij leek sprekend op iemand anders. Dat was echter gezichtsbedrog, Hayke was toen veel slanker. De dokter had hem voorgisteren ook meteen naar een diëtiste gestuurd en die had hem een menu opgeschreven waarvan Hayke gezegd had, toen hij het gelezen had, dat hij dan net zo goed gras kon eten. Was ook prima, had die dame gezegd. Gras heeft maar 10 calorieën.
"Weet je," troostte ik Hayke. "In een glaasje pils zitten er 80. Je kunt je nu voorstellen dat je 8 porties gras gegeten hebt. Over 14 dagen ben je zo slank als een populier."
(C) |
|
juli 2005 |
|