Zomerklachten

Mijn vriend Hayke heeft ieder jaar, om deze tijd van het jaar, dezelfde mankementen. Eerst krijgt hij de hooikoorts en daarna de hooibroei. Hij heeft een speciale variant van beide aandoeningen, waaraan hij overigens zelf niks kan doen. Hij heeft het alleen overdag. Zodra de avond valt, valt het van hem af en 's morgens is hij moe omdat hij 's nachts slecht geslapen heeft. Hij slaapt 's nachts slecht omdat hij vaak op moet. Hij moet vaak op omdat wij 's avond veel moeten drinken. Hayke moet veel drinken als therapie voor zijn allergieën. Ik drink veel met hem mee omdat hij mijn vriend is. Vrienden laat je nu eenmaal niet alleen verdrinken.
Ik verklap geen groot geheim als ik roddel dat Hayke om deze tijd van het jaar tot weinig grote daden komt. Omdat hij zijn gazon niet kan verdragen en om te voorkomen dat hij ook nog de broei krijgt maait hij zijn gras om deze tijd van het jaar dus niet. Zijn vrouw komt dan bij mijn vrouw op het terras zonnen omdat mijn gazon vol brandnetels zit. Ik maai geen brandnetels omdat ik gelezen heb dat die een geneeskrachtige werking kunnen hebben. Mijn vriend Hayke zou er thee van moeten zetten, voor zijn lekkende blaas, maar geeft toch de voorkeur aan mijn pils. Ik waardeer dat zeer.
Als je als man je tijd naast zonnende vrouwen verzont, hoor je van alles wat je eigenlijk niet zou moeten horen. Ik doe dan ook altijd alsof ik zonslaap en niks hoor. Zo hoorde ik dat Hayke bij de dokter is geweest voor zijn slechte slaap. Wij hebben een nieuwe dokter, een jonge vent die rare vragen stelt. Hij had Hayke gevraagd of die zijn broek opvouwt voor hij naar bed gaat. Dat was een strikvraag. Als je dat namelijk doet weet hij, dat jij het niet meer doet. Ik vind dat moet je een man op de man af vragen en hem niet afschepen met een recept voor blauwe pilletjes.
”Slaap ik daar dan beter van,” had Hayke nog geïnformeerd, zei zijn overigens gezonde vrouw tegen mijn zonnende vrouw. ”Neen,” had die nieuwe pil geantwoord: ”Maar het helpt je wel de tijd aangenamer door te komen.”
Ik moet die zwoele, kleffe zomernachten niet. De lucht vol met het gekwaak van copulerende brulkikkers en zoemende steekmuggen, die het bloed onder je nagels vandaan halen. Buurmannen die bij hun buurvrouwen vlees aanbranden en de buurt, via hun gettoblaster, twee keren laten weten dat ze ”Een beetje verliefd” volgens de André Hazes versie zijn.
Godju, ik ga dan vannacht maar het gazon bij Hayke en mij doen.

(C)

juli 2005

mailbus van Frants

terug naar klets