La Courtine

Het is weer stil in ons Maasdorpje. De jaarlijkse vlucht naar elders is aangebroken. Op de parkeerplaats bij het winkelcentrum is nu altijd plaats, je hoeft geen rondjes te rijden om in een rechthoek te kunnen parkeren. 's Morgens, op mijn eerste rondgang met de boxer, mis ik onze kapelaan die dan meestal buiten een sigaretje rookt omdat binnen zijn gordijnen zo erg vergelen. Zou hij op hemelvaart zijn? Als God in Frankrijk woont, is dat niet zo ver. Als een kapelaan op vakantie gaat doet hij het dan ook in een korte broek? Ik persoonlijk, hou niet van de korte broek. Ben erg tochtgevoelig en wil niet in de trek (tocht) komen.
Vroeger, op vakantie in Frankrijk, maakten we altijd trektochten. Steeds in de lange broek, wegens de ... serpents. Trapte ooit in de Vogezen op een heuse slang en dankte de Franse goddelijke voorzienigheid, die geregeld had dat ik in een degelijke lange broek trekliep. Dat serpent was zo woest dat het tegen mijn been opvloog en in mijn lange broek siste op de plek waar normaal de korte broek ophoudt. Godju zeg, moet je je voorstellen dat ... . Was ik op zijn Frans gesproken nu een Frantsien geweest.
In die tijd, op vakantie in Frankrijk, vroeg ik me ook altijd af wat God in godsnaam in Frankrijk zocht, of dacht te vinden. Ik snapte heus wel dat je het als God een stukje makkelijker hebt dan als keutelende mens, maar aan poepen op een bommenluik was als godvrezend mens niks, geen charme te beleven. Nergens ter wereld moest je laarzen aantrekken om te drukken, om het maar eens ”not done” uit te drukken.
Als je verder geen ijzerzaag bij je had, kon je een vers brood een halve dag later al niet meer kleineren. En laten we het maar niet hebben over de Franse gastronomie. Van een gevuld kaasplankje, dat je met veel poeha voorgeschoteld krijgt mag je maar één, hooguit een klein tweede stukje nemen. De fooi die je geeft kan echter niet groot genoeg zijn.
Toen wij vroeger, als aankomende vechtjassen, naar Franrijk trokken om vlag te veroveren in La Courtine was het eerste wat we daar deden ... een latrine maken. Een kuil in de grond pionieren en een boomstam erboven timmeren. Je kon dan voor je gemak, op je gemak, je benen optrekken, een oude Telegraaf lezen en hield je geblancoede enkelstukken schoon. Midden juli 1961, erwtensoep met kluif uit noodrantsoenen anno 1950, wilde best flink spetteren. De jongens van de Lua waren altijd paraat, dag en nacht hoorde je hun kanongebulder. Onze Limburgse Jagers waren self supporting. Zij stroopten konijntjes en andere voorbij rennende doelen en waren de enigsten die op zo'n oefening niet afvielen.
Misschien, achteraf gezien, La Courtine, was dat niet de vakantie van de eeuw? Wie kwamen er toen, buiten Nôtre Père, in la douce France?

(C)

juli 2005

mailbus van Frants

terug naar klets