Dierendag

Dierendag ... ! Wie heeft dat verzonnen ? Hoe is het zover gekomen ?
In ieder huis huist een beest. Dat is zeker. Als het geen knuffel is, dan is het wel een muis, een mug, een vlo of een kudde houten olifanten in een paleis.
Voor het bezit van een hond moet je heftig bloeden. Hondenbelasting! In ons dorp word je daarvoor honds afgezet en zonodig zelfs vervolgd. Op een hond(je) wordt goed ontroerende belasting geheven. De hond als plaatselijke melkkoe is een chronisch gebrek aan denkracht van onze, veelvuldig koninklijk onderscheiden, gemeenteraad.
Wat doe je op zo'n feestelijke beestendag?
Je verwent je pet! Dat is het deftige woord voor je semi-huistiran. Daarvoor moet je eerst naar de petshop, die is in ieder winkelcentrum en maakt zich bekend als speciaalzaak in extra hoge prijzen. Een bakje hap kost daar minstens dubbel zoveel als in de super een eindje verder. Een petshop maakt dus zijn naam dubbel waar.
Vervolgens word je medeschuldig gemaakt aan een soort dierlijk kannibalisme. De lievelingskostjes van onze pet zijn gegrilde kuikenborstjes, gerookte varkensoortjes en de gekookte boterhamworst van een Zwitserse super. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar hij (onze pet) lijkt op een Bourgon-dier.
Ik las op internet dat het ook de feestdag van een heilige is. Notabene mijn naamsheilige, Franciscus van Asisië. Hij preekte voor de dieren las ik in zijn Wiki.
Godju, dan waren dus toen de kerken ook al leeg. Er is eigenlijk ook nooit iets nieuws onder de zon.

(C)

oktober 2012

mailbus van Frants

terug naar klets